Mój po­czą­tek przy­go­dy z fo­to­gra­fią był bar­dzo pro­za­icz­ny. Lata 80-te, w skle­pach pust­ki. Moja star­sza sio­stra, prze­cho­dząc przy­pad­ko­wo obok skle­pu „Fo­to­op­ty­ka” przy ul. Brac­kiej, sta­nę­ła w ko­lej­ce wy­le­wa­ją­cej się z nie­go. Gdy w tam­tych cza­sach pod skle­pem sta­ła ko­lej­ka to był znak, że coś „rzu­ci­li”. Fak­tycz­nie „rzu­ci­li”, ra­dziec­kie apa­ra­ty fo­to­gra­ficz­ne Ze­nit TTL. Jak każ­dy z ko­lej­ko­wi­czów, ku­pi­ła. I mamy pro­blem, co z nim ro­bić? Zo­sta­łem wy­zna­czo­ny do na­uki fo­to­gra­fii!